|
Agresja
i przemoc wśród
uczniów
|
1.Agresja a przemoc
Zjawisko przemocy wśród uczniów jest
wspólnym problemem szkoły i domu. Jeżeli rodzice mają
współuczestniczyć w
jego rozwiązywaniu, muszą mieć świadomość, na czym ten problem polega.
Wiedza o rodzajach agresji i przemocy, ich
przyczynach i skutkach, pozwoli rodzicom bardziej przyglądać się
zachowaniu swoich dzieci i w porę reagować na
niewłaściwe zachowanie. Często mamy problem z tym, jak określić
zachowania dzieci, kiedy
mamy do czynienia z zachowaniem agresywnym, a kiedy z aktem przemocy?
Używamy na zmianę różnych pojęć: agresja,
przemoc, znęcanie się. Agresja
– to każde zamierzone działanie, mające na celu wyrządzenie
komuś lub czemuś szkody, straty, bólu. Przemoc
– ma miejsce wówczas, gdy uczeń atakujący jest
silniejszy fizycznie lub psychicznie. Cechą charakterystyczną przemocy
jest nierównowaga sił. W przypadku przemocy tworzą je dwie
osoby: ofiary – osoby
poszkodowanej i sprawcy – osoby nadużywającej własnej siły w
relacjach z innymi. Obie role maja negatywny wpływ na
dalsze funkcjonowanie dzieci. Szczególnie bolesna dla dzieci
jest przemoc o wyjątkowym okrucieństwie, tak zwane
znęcanie się. W każdej szkole mamy do czynienia zarówno z
agresją, jak i z przemocą. Zdecydowanie więcej obserwujemy zachowań
agresywnych. Uczniowie rozwiązują konflikty
poprzez przezwiska, kłótnie, bójki. Przemoc
narusza prawo każdego dziecka do życia w poczuciu bezpieczeństwa na
terenie szkoły.
2. Rodzaje
agresji i
przemocy
Przemoc i agresja przybierają różne formy. Najczęstsze z
nich to:
- bicie, kopanie, plucie, popychanie, wymuszanie pieniędzy, zamykanie w
pomieszczeniach, niszczenie własności,
różne prace zlecone, np: noszenie teczki
- przezywanie, wyśmiewanie, obrażanie, plotkowanie, obgadywanie,
namawianie, manipulowanie związkami przyjaźni,
grożenie, szantażowanie, obraźliwe sms-y
- wrogie gesty, miny, izolowanie
Dziewczynki częściej używają pośrednich form przemocy typu: obrażanie,
oszczerstwa, rozpowszechnianie plotek,
wykluczenie z grupy, manipulowanie związkami przyjaźni. Te formy są dla
nauczyciela mało widoczne. Chłopcy stosują przemoc jawną, bezpośrednią,
wykorzystując częściej siłę fizyczną. Wielu wychowawców
stwierdza, że przemoc dotyczy tylko chłopców, jednak
pośrednie formy stosowane przez dziewczynki są również
bardzo krzywdzące i bolesne.
3. Cechy ofiary
pasywnej i
prowokującej
Dlaczego niektóre dzieci stają się obiektem przemocy ze
strony kolegów a inne nie? Czy mają w sobie coś
szczególnego? Ofiarami przemocy nie zostają dzieci z powodu
tuszy, koloru włosów, noszenia okularów lub
posiadania
złych stopni. Duży wpływ ma zachowanie i wewnętrzne cechy dziecka.
Wśród dzieci możemy spotkać dwa typy ofiar
przemocy: ofiary pasywne i prowokujące. Ofiara pasywna
jest nieśmiała, niepewna, lękowa, nie potrafi się bronić. Ofiara prowokująca ma
problemy z koncentracją, wyróżnia się niespokojnym
zachowaniem, wprowadza zamieszanie,
niepokój. Większość dzieci nie informuje
rodziców, nauczycieli, że doświadcza przemocy. Są
różne powody takiego
milczenia: lęk przed zemstą sprawców, brak wiary w pomoc,
obawa, że nikt nie uwierzy, poczucie winy, wstyd. Rodzice muszą
obserwować swoje dziecko. A oto sygnały, które pomogą
rozpoznać, czy dziecko nie stało się ofiarą
krzywdzenia: sińce, brudne ubrania, gorsze wyniki w nauce,
bóle brzucha, unikanie szkoły, nie mają bliskiej osoby
w klasie, rano skarżą się na bóle głowy, brzucha. Warto od
początku uczyć swoje dzieci, że każdy ma prawo być
słabszy, nie umieć się przeciwstawić, obronić, móc się
rozpłakać w danej sytuacji, ale nikt nie ma prawa użyć
w stosunku do niego przemocy. Doświadczenie bycia ofiarą może mieć
wpływ na przyszłe życie dzieci, dlatego ważne
jest, aby umieć pomóc dziecku – ofierze. Jeżeli
rodzic odkryje, że jego dziecko doświadcza przemocy może:
- rozmawiać z dzieckiem o sytuacji wśród
rówieśników
- wspierać dziecko
- wymyślać wraz z dzieckiem sposoby samodzielnego poradzenia sobie z
sytuacją
- ćwiczyć w domu asertywne sposoby obrony przed przemocą
- zachęcać dziecko do udziału w zajęciach budujących pewność siebie
- rozwijać samodzielność dziecka
- wspierać budowanie pozytywnych relacji z rówieśnikami
- współpracować ze szkołą
4. Przyczyny
agresywności
dzieci
Zastanawiając się nad przyczynami agresji i przemocy dzieci warto wziąć
pod uwagę dom rodzinny, grupę rówieśniczą i media. Przyczyny tkwiące w
rodzinie to: brak ciepła,
pobłażliwość, pozwalanie na stosowanie agresji wobec innych, brak jasno
wyznaczonych granic, co dziecku wolno, a czego nie wolno,
stosowanie agresji przez rodziców, alkoholizm
rodziców.
Przyczyny tkwiące w
grupie
rówieśniczej to:
naśladowanie
osoby, która zachowuje się agresywnie, wymuszanie zachowań
agresywnych na innych, jako sposobu rozwiązywania
konfliktów.
Przyczyny tkwiące w mediach to:
znieczulanie wrażliwości dziecka, utrwalanie negatywnych zachowań.
Opracowała: Barbara Woźniak
Bibliografia:
M.Turos
,,Agresja dzieci i młodzieży"
A.Bandura
,,Agresja w okresie dorastania"
M.Przetacznikowa
,,Agresja"
M.Braun
,,Psychologia domowa"
J.Roszkiewicz:
,,Psychologia rozwojowa"
|
|